Σάββατο 11 Φεβρουαρίου 2012

Η "ανήλικη" Ελλάδα

Η κατάσταση που ζούμε σήμερα είναι αποτέλεσμα της συγχώνευσης διαφορετικών προβλημάτων. Προβλημάτων που εάν είχαν διορθωθεί / σταμπαριστεί στην ώρα τους, σήμερα θα ζούσαμε λίγο - μην ονειρεύεσαι μεγάλα πράγματα - καλύτερα.

Πρόβλημα 1
Η κορύφωση του καπιταλιστικού συστήματος και των προϊόντων του. Η παγκόσμια ελίτ κάνει τα πάντα να σώσει, να βοηθήσει και να γλύψει τις τράπεζες. Η ίδια ελίτ στο εσωτερικό των χωρών υποβαθμίζει τις εγχώριες πολιτικές δυνάμεις και ανεβάζει "δικούς της" προκειμένου να κάνουν καλύτερα τη δουλειά. Επειδή όμως η οικονομία είναι πάνω απ'όλα πολιτική καθώς χρειάζεται νομιμοποίηση - οικονομική πολιτική -  καταλήγουν στους υποβαθμισμένους - απαξιωμένους πολύ συχνά - πολιτικούς.

Πρόβλημα 2
Το Ευρώ. Το κοινό μας νόμισμα μπάζει.. Βασίστηκε στην ανηλικότητα των κρατών - μελών με την ευλογία της Γερμανίας και δευτερευόντως της Γαλλίας. Όταν υπέγραψαν την είσοδο στο Ευρώ 2 στις 4 χώρες ήταν ανέτοιμες, γεγονός που έφερε υπερβολικό δανεισμό - από χώρες εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης (βλ. Αμερική). Αποτέλεσμα; Χώρες οικονομικά ανέντιμες και υπερχρεωμένες αλλά υπό την προστασία του Ευρώ, ενός κοινού νομίσματος - που δυσκολεύει την κατάσταση στο εσωτερικό των χωρών αυτών καθώς δεν δύναται υποτίμηση "ομοσπονδιακού νομίσματος". Με την οικονομική κρίση του 2008 το πρόβλημα ανατινάχθηκε σαν βόμβα μεγατόνων. Η Γαλλία - μητέρα πατρίδα της Ελλάδας και των περισσοτέρων εκ των προβληματικών χωρών - θέλοντας να σώσει τις κόρες της, αγοράζει συνεχώς τα ομόλογα / χρέη τους. Δεδομένου ότι πλήθος των ομολόγων αυτών βρίσκονται στο εξωτερικό (βλ. Αμερική) η Γαλλία γίνεται η πρώτη Ευρωπαϊκή χώρα που πλήττεται από την οικονομική κρίση. Τι έγινε; Το είχατε ξεχάσει;

Πρόβλημα 3
Η ηγεμονική στάση της Γερμανίας. Ο πατέρας της Ευρώπης βρυχάται επειδή βλέπει το παιδί του (το Ευρώ) να παραπαίει. Προσπαθώντας να σώσει το νόμισμα αλλά και να κρατήσει το καπιταλιστικό σύστημα - που τόσα έσοδα της φέρει - η Γερμανία θυμίζει κάτι από παρελθόν *. Η οικογένεια του Ευρώ και η αμοιβαιότητα μπήκαν στον κλίβανο με πρώτη εκτόπιση αυτή της Γαλλίας - λόγω επιμονής της στο σώσιμο των προβληματικών χωρών. Ακολουθούν και υπόλοιπες να είστε σίγουροι. Το τοίχος του Βερολίνου χώριζε τη Γερμανία σε Ανατολική και Δυτική. Το νέο αόρατο τοίχος που δημιουργείται διχοτομεί την Ευρώπη στα 4. Σε Ανατολικούς - Δυτικούς και Βόριους - Νότιους.

Πρόβλημα 4
Η μικρότητα (βλέπε + Πολιτικά Συναινετική "Αλήθεια") των πολιτικών δυνάμεων της Ελλάδας. Αδυνατούν ή δεν θέλουν να δουν ένα κοινό μέλλον. Για αυτό στρέφονται στο παρελθόν / μιλούν συνεχώς για αλλαγές που θα φέρουν την Ελλάδα μπροστά. Πρέπει κάποιος να τους υπενθυμίσει ότι εφόσον ευαγγελίζονται αλλαγές στο status quo θα πρέπει να ανατρέξουν στην πλούσια ελληνική ιστορία. Έως τώρα όλες οι μεγάλες αλλαγές έγιναν πάνω σε εθνικές τραγωδίες. Αν αυτός είναι ο στόχος τους ας πάρουν μια απόφαση. Οι επιλογές είναι δύο: μένουμε ως έχουμε με συνεχή μέτρα λιτότητας που δημιουργούν ελλείμματα καθηλώνοντας την ανάπτυξη ή περνάμε στην μια κι'έξω επιλογή - την χρεοκοπία.

Η δεύτερη πολιτική επιλογή προϋποθέτει σοβαρότητα και αποφασιστικότητα από τους εξουσιάζοντες - και δεν ξέρω κατά πόσο τη διαθέτουν. Με τον αέρα της Νέας Ελληνικής Δραχμής (βλέπε + Με το ίδιο Νόμισμα), η Ελλάδα ναι μεν μπαίνει στην απομόνωση - μια μεγάλη αλήθεια - αλλά αυτή μπορεί και να είναι η αφετηρία της αλλαγής και της νέας αρχής.


Υ.Γ. Για την ιστορία η γειτονική Τουρκία από το 1995 μέχρι το 2004 λόγω πρωτοφανούς εθνικής οικονομικής κρίσης υποτίμησε τη Τουρκική Λίρα (τόσο που έχει γραφτεί και στο Ρεκόρ Γκίνες ως το πιο υποτιμημένο νόμισμα του κόσμου)Τον Δεκέμβριο του 2003 το κοινοβούλιο αποφάσισε την αποδέσμευση από το Δ.Ν.Τ. και τους δανειστές με τη Νέα Τουρκική Λίρα (αφαιρώντας μερικά μηδενικά από το νέο νόμισμα ΚΑΙ το χρέος).
Η Νέα Τουρκική Λίρα χρησιμοποιήθηκε από το 2005 μέχρι το 2009 - έτος που η Τουρκία είχε γίνει πλέον αναπτυξιακό τέρας - όπου επανήλθε η Τουρκική Λίρα ως νόμισμά με τα αρχικά - πολύτιμα - μηδενικά του.

Σάββατο 4 Φεβρουαρίου 2012

Γεώργιος Ανδρέα Παπανδρέου

...ή αλλιώς Γ.Α.Π. > ακούγεται αστείο / σαν κάποιο χάπι / ή κάποιον κοινωφελή οργανισμό.

Το 2009 όταν είμαστε ακόμα στην προεκλογική φάση είχα πραγματικά ενθουσιαστεί από το όραμα αυτού του ανθρώπου. Τελικά με πιέσεις από την οικογένεια μου (από την οικογένεια; ΠΟΤΈ!) πήγα να ψηφίσω παρότι δεν ήθελα. Φυσικά ψήφισα αυτόν που μου είχε κάνει περισσότερη εντύπωση. Όχι για τα λόγια τα μεγάλα αλλά γιατί τα μάτια του μου έδειχναν έναν σίγουρο άνθρωπο που έχει όρεξη και πείσμα να τα καταφέρει.
Φυσικά τα πράγματα δεν ήρθαν έτσι όπως περίμενε. Δεν ήρθαν όμως και έτσι όπως περίμενα.

- Θεωρώ πως περίμενε ότι οι - όποιοι - συνδικαλιστές / κομματόσκυλα, βασισμένοι στο "Ο πατέρας του μας έδωσε όλα αυτά - κάτι θα ξέρει ο γιόκας του.." θα έρχονταν στο τραπέζι του διαλόγου όταν αυτό χρειαζόταν. Ίσως περίμενε πως το κόμμα του, θα ξεπερνούσε την παρελθοντική τακτική του η τρελή η αλεπού πάει στο ξένο το κοτέτσι και θα στήριζε τις αποφάσεις του. Οι δυσκολίες φάνηκαν από τον Ιανουάριο του 2010 όταν κάλεσε τους εταίρους στο τραπέζι της διαβούλευσης και τελικά πήρε τα @@@ του. Απεργίες / πόλωση και ένας κρατικός μηχανισμός που - παρότι νέος - βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού / σαν στο τέλος του κόσμου.

- Πίστευα πως τα πράγματα θα καλυτέρευαν. Από μικρός έβλεπα τους γονείς μου να περνούν δύσκολα, από τη στιγμή όμως που ενηλικιώθηκα και έγινα ολίγον μέρος του Συστήματος κατάλαβα πως η καθημερινή εξωτερική πραγματικότητα είναι χειρότερη. Πήγαινα πλέον εγώ για τα φάρμακά μου (μέχρι τότε έτρεχε η μαμά), είχα το δικό μου εισόδημα και έπρεπε να τα βγάλω πέρα μόνος μου και όλα τα σχετικά. Όταν μπήκα στο Πάντειο το 2007 ο μπαμπάς από τη χαρά του μου πήρε αμάξι και καθιέρωσε το επίδομα. Δεν δούλευα πλέον γιατί δεν χρειαζόταν / είχα λεφτά στην άκρη και τα 200 € το μήνα ήταν ότι πρέπει..
Η κατάσταση δυσκόλεψε και το 2009 είχα ακόμα κάποια λεφτά στην άκρη και ήξερα πως μπορώ να τα καταφέρω. Με τις εκλογές περίμενα πολλά όπως ένα κοινωνικά δίκαιο κράτος - βασισμένο στις αρχές του φιλελευθερισμού / με μη κυβερνητικές οργανώσεις και τα λοιπά. Ένα όραμα ενός πολιτικού μέσα μου είχε πάρει πελώριες διαστάσεις... Φανταζόμουν τους συμπολίτες μου - σηκωμένους από τους καναπέδες, να τρέχουν από δω και από κει / να βοηθούν τον κόσμο...

Έρχομαι στο σήμερα...
Ο Γ.Α.Π. πλέον δεν είναι στη Πρωθυπουργία. Το κυβερνητικό του πρόγραμμα δεν πήγε όπως θα'θελε, ο κόσμος εξεγέρθηκε εναντίον του και εναντίον της εφαρμοσμένης πολιτικής του. Το κόμμα που εκπροσωπεί διχάστηκε (όχι ότι ήταν ποτέ ενωμένο) και ο ίδιος βρίσκεται χαμένος / κρυμμένος καθώς λογικά φοβάται για τη ζωή του.
Σε αυτό το σήμερα έχουμε Πρωθυπουργό τον Κο. Λουκά Παπαδήμο. Το βιογραφικό του έχει ένα σωρό λαμογιές (είναι αυτός που έσπρωξε για να μπει η Ελλάδα στο € και μαγείρεψε τουρλού με την Goldman Sachs) αλλά παρόλα αυτά είναι αυτός που καλείται να "βοηθήσει" την Ελλάδα και να συμβάλει στην ανάπτυξή της.

Ο πολιτικός ιστορικός του μέλλοντος θα έχει μάλλον πολλά να "πει" και να γράψει.
Τώρα ο Γ.Α.Π. είναι Ο Προδότης. Μπορεί σε λίγα χρόνια να είναι ένας ακόμα επιφανής ήρωας - δεδομένου ότι η ιστορία προβάλει μόνο τα ανδραγαθήματα;
Ήρωας > Γιατί είναι αυτός που δεν δέχθηκε να πρωτοστατεί στη πιο κρίσιμη στιγμή του ελληνικού έθνους

  • όταν η Ελλάδα υποχρεώνεται να προβεί σε νέα μέτρα λιτότητας / μεγαλύτερης ύφεσης
  • όταν τα πολιτικά δικαιώματα σέρνονται με πρώτο το δικαίωμα της ψήφου που παίρνει παράταση διετίας
  • όταν οι πολίτες αυτής της χώρας δεν μπορούν να δουν κοινό μέλλον, βασική προϋπόθεση για την Εθνική ενότητα
  • όταν η Ευρώπη και το Δ.Ν.Τ. επιστρέφουν την Ελλάδα με τη μηχανή του χρόνου στο Μεσαίωνα / εργατικά / κοινωνικά / πολιτικά / οικονομικά / συνθετικά
  • και όταν η Ευρώπη τραβάει το χαλάκι του € κάτω από τα πόδια μας

..έρχεται ο Παπαδήμος και τα τσιράκια του να αποτελειώσουν αυτά που ο Παπανδρέου και το διαλυμένο πολιτικό μας Σύστημα απέτυχε / δεν δέχθηκε να πραγματοποιήσει.
Αυτή την Ελλάδα θέλουμε;

Παρασκευή 3 Φεβρουαρίου 2012

It remains Anonymous

Η μέρα μου φανταστική αλλά και περίεργη.
Φανταστική γιατί πέρασα 2 μαθήματα / γιό!
Περίεργη γιατί μια παρεξήγηση που δεν κατάλαβα πως προέκυψε / σκοτείνιασε / χάλασε την συνέχειά μου. Προσπάθησα να μάθω λόγους αλλά η διαλλακτικότητα πήγε περίπατο.. Ελπίζω να επιστρέψει.

Μπαίνω σπίτι λοιπόν και ακούω από την αδερφή μου ΤΑ ΝΕΑ! Οι Anonymous "χτύπησαν" το Υπουργείο Δικαιοσύνης. Σας παραθέτω link για να δείτε το βίντεο.

"Αυτό που συμβαίνει τώρα στη χώρα σας είναι απαράδεκτο. Ανεβήκατε στην εξουσία για να εκφράσετε τις επιθυμίες και του λαού σας και έχετε αποτύχει απαξιωτικά.
Σκοτώσατε το πιο ιερό πράγμα της χώρας σας που είναι η δημοκρατία. Οι ίδιοι σας οι πολίτες σας μισούν εσείς τους κοιτάτε χωρίς να κάνετε τίποτα για να το αποτρέψετε. Μπήκατε στο ΔΝΤ, χωρίς την έγκριση του λαού σας. Βάλατε τη δικτατορία στους ώμους τους.
Η αστυνομία εκμεταλλεύεται τη δύναμή της και επιτίθεται σε διαδηλωτές στο όνομα της δικαιοσύνης.
Αγνοήσατε τις προειδοποιήσεις μας αλλά τώρα εμείς έχουμε τον έλεγχο.
"Είμαστε οι Ανώνυμοι.... Δεν συγχωρούμε, δεν ξεχνάμε... έπρεπε να μας περιμένετε".

Ο στόχος τους και το παρουσιαστικό τους δεν είναι καθόλου τυχαία. Σύμφωνα με τους ίδιους Η Δικαιοσύνη έρχεται. Το βίντεο - που ελπίζω να ακουστεί σε όλο τον κόσμο - πέρα του ότι λέει τα αυτονόητα (εγώ και όσοι ξέρω ποτέ δεν έκλεβαν το Κράτος και το Κράτος μας έχει κυριολεκτικά γαμήσει) ακούγεται επιτέλους και κάτι διαφορετικό από την ηλίθια "Ευρωπαϊκή Πολιτική" του Οι Έλληνες είναι κλέφτες και πρέπει να πληρώσουν.

Μας έχετε εκφυλίσει παλιόζωα της Κυβέρνησης και της "Ένωσης".
Δεν σας χρωστάμε τίποτα. Εσείς μας χρωστάτε τις αξίες που χάθηκαν.

Υ.Γ. Πάτε και ψάξτε τους Anonymous. Άμα τους βρείτε και τους "τιμωρήσετε" - με τους τρόπους που μόνο εσείς ξέρετε - θα βγω στο δρόμο και πάλι, ενωμένος με όσους εναντιώνονται στο γαμημένο Σύστημα σας και τη "πολιτική της λιτότητας" - που μας έκανε να ξεχάσουμε πως είμαστε άνθρωποι και όχι άχρηστα εμπορεύματα.
Αμάν πια!

Τετάρτη 1 Φεβρουαρίου 2012

Με το ίδιο Νόμισμα.

Δεν συνηθίζω να πηγαίνω σε τράπεζες.
1. Γιατί τις σιχαίνομαι / έχουν πολύ κόσμο.
2. Γιατί οι υπάλληλοι, τις περισσότερες φορές είναι αγάμητοι / κάνουν 200 χρόνια να σε εξυπηρετήσουν.
3. Γιατί είναι τράπεζες / βασικοί πρωταγωνιστές στην τραγωδία της οικονομικής κρίσης.

Είμαι επίσης άμπαλος / ξεχασιάρης / αδέξιος και συνηθίζω να χάνω τα πράγματά μου. Έχασα την κάρτα της Εθνικής Τράπεζας με τραγελαφικές διαδικασίες (που δεν θες να ξέρεις γιατί θα χάσεις κάθε ιδέα για το ποιόν μου...) και αναγκαστικά πήγα στο πλησιέστερο κατάστημα για να μου εκδοθεί καινούρια. Καθώς λοιπόν περίμενα τον συνήθη ύποπτο (υπάλληλο απορροφημένο στην τσόντα που έβλεπε εχθές με την Αλίκη Βουγιουκλάκη σε ρόλο καμαριέρας) να τελειώσει με τις διαδικασίες / αιτήσεις κοιτούσα γύρω μου μπας και βρω κάτι άξιο παρακολούθησης. Το μαγαζί πήχτρα με γιαγιάδες και παππούδες που προφανώς ήρθαν για να πάρουν τη σύνταξη - sorry τα ψίχουλα - και παραδίπλα ένας μεγάλος πίνακας με συναλλάγματα. "Εδώ είμαστε" λέω από μέσα μου, και ξυπνάει το αναρχικό μου πνεύμα (αυτό που του δίνω υπνωτικά) "Ηλίθια νομίσματα - άλλη μούρη αλλά τα ίδια σκ@τ@ είστε.". Γρήγορα όμως, απάντησε το καπιταλιστικό μου πνεύμα "Έλα *αναγκαίο κακό* είναι.. Το HTC που το βρήκες; Αντάλλαξες την αγελάδα στο χωριό;". Εκεί ηρέμησα και απλά παρακολουθούσα, με το βλέμμα τρελής / σαρκοφάγας αγελάδας που είναι στο *τσακ να ορμήσει στον υπάλληλο και να του φάει τα σωθικά αν δεν κάνει λίγο πιο γρήγορα.
Πίσω στον ιντριγκαδόρικο πίνακα μου. Τι να δω; Μέσα σε όλα τα νομίσματα υπάρχει εν συνεχεία και αυτό GRD (Τι στον Πούτιν είσαι εσύ;)

Ρωτάω τον υπάλληλο..
- Το GRD σημαίνει Greek Drachma? *
και παίρνω την αφοπλιστική απάντηση - χωρίς καν να κοιτάξει
- Εεε, όχι δεν νομίζω.
Σκέφτομαι "ΚΑΙ αγάμητος αλλά ΚΑΙ ηλίθιος είσαι του λόγου σου..Λάβε πέντε, ω αυνανιστά"
Έρχομαι σπίτι και Googlάρω τα ευρήματα. Σύμφωνα με Wikipedia το GRD μπορεί να σημαίνει 10 αηδίες - που σίγουρα δεν είναι χρήσιμες σε τράπεζα - και κάτι ακόμα.. Ναι, αυτό που κατάλαβες (ξεφτέρι μου εσύ) Πιάσε και το link να το δεις με τα ίδια σου τα μάτια.

Και αναρωτιέμαι - συμπεράσματα δεν μου αρέσει να μοιράζομαι δημοσίως.
1. Γιατί υπάρχουν πολλά γιαούρτια στον κόσμο και προτιμώ να τα τρώω παρά να τα λούζομαι.
2. Γιατί δεν είμαι οικονομολόγος.
3. Γιατί "είχον τε κνησμόν οι όρχεις μου" / ακόμα και το νόμισμα να αλλάξει, η ζωή μου δεν πρόκειται να αλλάξει >>> Οι πολιτικοί θα συνεχίσουν το κλέψιμο και τα απολεσθέντα θα γίνονται ωραίοι / φουσκωτοί λογαριασμοί στην Ελβετία ή παλατάκια στην Ανάβυσσο...

Αναρωτιέμαι λοιπόν... Που ακριβώς πάει αυτή η πολιτικά χρεοκοπημένη χώρα;
- Είμαι νέος άνθρωπος. Νοιάζει κανέναν από δαύτους; Θέλω να ζήσω και να κάνω όνειρα. Ελεύθερα! Να ζω με Αξιοπρέπεια. Να μη νιώθω ρε γαμώτο ότι ζω επειδή *μου χαρίζεται* το Σύστημα.
- Προτιμώ την αλήθεια από τα ψέματα τους που βρίσκονται σε συσκευασία μπουμπουνιέρας. Παρατάτε μας με το Νταβός σας (σαν Γκαβός ακούγεται και ΓΚΑΒΟΙ είστε σίγουρα) και τις Συνόδους σας. Κάντε την δουλειά σας - όποια είναι - και κάντε τη γρήγορα. Να έχουμε χρόνο να συνηθίσουμε.
- ΑΣ ΒΓΕΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΜΑΣ ΠΕΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ!


Υ.Γ. Πολιτική = Αρετή (και όχι αρεστή) επιστήμη που - δυστυχώς - εκπροσωπείται κυρίως από Ζώα.
* αγάμητος: αυτός που δεν έχει παντρευτεί
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...