Τρίτη 25 Σεπτεμβρίου 2012

Μια βόλτα στη Λαχαναγορά του Ρέντη


       Στη Λαχαναγορά του Ρέντη νιώθεις έστω και για λίγο, μέρος μιας κάστας ανθρώπων - αυτών που λαϊκά αποκαλούμε "τα παιδιά του λιμανιού". Μια κάστα που δεν σε κάνει εύκολα μέρος της, που δεν αποδέχεται τη διαφορετικότητά σου, παρότι η ίδια ζει και εργάζεται σε ένα πολυπολιτισμικό περιβάλλον. Αυτό είναι και το θέμα μου - δε μπορείς να φανταστείς πόσοι οικονομικοί μετανάστες / πρόσφυγες ζουν και εργάζονται στην περιοχή.
       Την πρώτη μου φορά εκεί τους παρακολουθούσα, νέος στο χώρο θα πρέπει η παρουσία μου να τους ξενίζει. Θα μάθω περισσότερα για τη ζωή τους, είχα υποσχεθεί στον εαυτό μου και το έκανα. Δεν μου πήρε πολύ χρόνο να με εμπιστευτούν και να μου πουν πέντε - έξι υπέροχες ιστορίες τα συμπεράσματα των οποίων θα μοιραστώ μαζί σας.
 
Η Λαχαναγορά λειτουργεί βάσει νόμων που η ίδια θεσπίζει. Παρότι είναι ιδιωτική επιχείρηση (ή έτσι λένε) η βρωμιά και η δυσωδία βασιλεύουν του χώρου (απορώ με αυτούς που επιτρέπουν έστω και τη διέλευση των λαχανικών από αυτό το μέρος) με την υγειονομική υπηρεσία να τα βρίσκει σκούρα από τους μπράβους - υπαλλήλους της ίδιας της Λαχαναγοράς. Αυτοί οι δεύτεροι φαντάζουν στα μάτια μου ως οι άρχοντες της παρανομίας, σωματικής και ψυχικής. Είναι Έλληνες, με το ύφος χιλίων καρδιναλίων ζωγραφισμένο στο πρόσωπό τους, άξεστοι τύποι που φέρονται στους αλλογενείς σα να είναι σκουπίδια. Το τελευταίο με ενόχλησε περισσότερο από όλα και έγινε ο λόγος που θέλω να μάθω περισσότερα για τους ανθρώπους που δουλεύουν στη Λαχαναγορά. Ξεκίνησα με την πλειονότητα, τους αλλοεθνείς που το μεγαλύτερο μέρος τους είναι οικονομικοί μετανάστες.
 
Περισσότερα στο Loutraki City News

Πέμπτη 20 Σεπτεμβρίου 2012

Following the 'State'

 

Πάει καιρός που η Digea και οι "Ευρωπαϊκές Οδηγίες" σίγησαν τα ελληνικά κανάλια από τον δέκτη μου, μαζί με τα αποκρουστικά, τρομοκρατικά κεντρικά δελτία τους.. για την ενημέρωσή μου λοιπόν προτιμώ - αναγκαστικά - το CNN, το μόνο κανάλι που έχει απομείνει στο χαζοκούτι μου..

Στο θέμα μας λοιπόν... Following the "State" ο τίτλος μου και πολλοί από εσάς θα αναρωτιούνται ποιό είναι αυτό το "State", είναι μια κατάσταση ή μια Πολιτεία; Το κεφαλαίο S. παραπέμπει με βεβαιότητα στο δεύτερο.

Ποιοι είναι όμως αυτοί που ακολουθούν τη ροή αυτής της Πολιτείας; Όλοι εμείς, η απάντησή μου.

      Στο CNN έχουν ξεσκιστεί να μιλάνε για το νέο Αντί-Αμερικανικό ρεύμα που φαίνεται να ξεσπά στις χώρες της "Άνοιξης" - τις χώρες που πολύ πρόσφατα πέρασαν από πρότερα φασιστοειδή καθεστώτα σε καθεστώτα υποτιθέμενης Δημοκρατίας, με ανεπιτυχείς μεταγγίσεις Δημοκρατικού αίματος σε σώματα - Λαούς που ιστορικά η αντίστασή τους σε ξενόφερτες μεταγγίσεις ήταν καταστροφική.
      Καταστροφική γιατί αυτοί οι Λαοί ζουν σε συνθήκες συνεχούς πολέμου. Ενός πολέμου που οι βάσεις του βρίσκονται άναρχα στοιβαγμένες σε θρησκευτικά πρότυπα και ιδεώδη που σήμερα καθρεφτίζονται στην καθημερινότητα και στην πολιτική τους, μια μίξη που οδηγεί σε υπέρτατο φανατισμό τα συμφέροντα, την κοινωνία και τον πυρήνα τους. [...]
 
Περισσότερα στο Loutraki City News

Τετάρτη 20 Ιουνίου 2012

Δεν ξεχνάω να Θυμάμαι *


Photo by Contantine Belias

όλα όσα με κάνουν *ευτυχισμένο

Καθημερινά αντιμετωπίζεις τόσο διαφορετικά πράγματα.
Η ικανοποίηση που νιώθεις όταν  βλέπεις έναν όμορφο άνθρωπο και η απογοήτευση που έρχεται όταν τον χάνεις. Τελικά καταλήγεις πως δεν χάνεις κάτι γιατί όλα μετρώνται με τις στιγμές, με αυτά που κάνεις όσο χρόνο είσαι μαζί του.

Είναι ανθρώπινο να νιώθεις πράγματα για τους περιπατητές δίπλα σου / όμορφα πράγματα και λιγότερο όμορφα πράγματα. Εδώ είναι που δεν πρέπει να ξεχνάς την ιστορία σου και όσα έχεις ήδη δει / μην ξεχνάς, η κριτική σου ικανότητα γίνεται ισχυρότερη και διαλέγεις καλύτερα.

Περισσότερα στο Loutraki City News

Τρίτη 19 Ιουνίου 2012

Θέλω... *


..να ζω τα όνειρά μου..


είμαι στη θάλασσα και βλέπω τους γλάρους που πετούν / το δεύτερό μου μπάνιο / η θάλασσα με ηρεμεί / ότι με ηρεμεί με κάνει να σκέφτομαι πιο καθαρά


βλέπω τα πουλιά που πετούν
αναρωτιέμαι αν άλλαξε κάτι για αυτά με την αλλαγή της κυβέρνησης

Περισσότερα στο Loutraki City News

Δευτέρα 11 Ιουνίου 2012

Η Δύναμη των άκρων είναι η Βία



Come.
Let us be friends, for once.
Let us make life easy on us.
Let us be lovers, and loved ones.
The Earth shall be left to no one.
Elif Shafak

Πόσο πιο εύκολα θα είναι τα πράγματα αν μάθουμε καλά αυτή τη φράση;
Πόσο πιο όμορφο θα είναι τελικά το περιβάλλον όπου ζούμε;
Πόσο "άνθρωποι" είμαστε;

Είναι τα ερωτήματα που - πέραν των πολιτικών ερωτημάτων - γεννιούνται στις μέρες μας. Βγαίνεις έξω και δεν ξέρεις τι θα σου τύχει. Όχι γιατί κάτι έχει αλλάξει, πάντα είχε το ίδιο ακριβώς μοτίβο η "πραγματικότητα" μας, αλλά γιατί κάτι δείχνει να ξεσπάει, αφήνοντας τον κόσμο να αναρωτιέται.. Όταν δεν μπορείς να κάνεις εσύ κάτι, τι να κάνω εγώ;

Περισσότερα στο Loutraki City News

Παρασκευή 8 Ιουνίου 2012

Ελληνική Τηλεόραση για ΠΑΝΤΑ!

Τι με έμαθε το χθεσινό "περιστατικό" στο Πρωινό ΑΝΤ1



Δεν σου κρύβω πως: δεν το είδα ζωντανά, ενημερώθηκα πολύ αργότερα για αυτό και αναγκαστικά εντέλει το είδα και έμεινα με το στόμα ανοιχτό.
Τα πάντα ισχύουν στην παραπάνω πρόταση εκτός από ένα. Δεν έμεινα με το στόμα ανοιχτό.


- Ποιος δεν ήξερε το ποιόν του Κυρίου Κασιδιάρη από τους ιθύνοντες του ΑΝΤ1;

Θέλει μάλλον πολύ μυαλό για να καταλάβεις ότι ένας οξύθυμος - και όχι μόνο - άνθρωπος που μεγάλωσε από τα 15 του χρόνια με στρατιωτικές μεθόδους θα παρεκτραπεί, θα "σηκώσει χέρι" και θα απειλήσει τους παρευρισκομένους.. Όχι δεν θέλει. Μην αυταπατάσαι, ο ΑΝΤ1 ήξερε πολύ καλά ΤΙ σου πλάσαρε.

Περισσότερα στο Loutraki City News

Τετάρτη 6 Ιουνίου 2012

Η διάλυση της άλλοτε ενωμένης Ευρώπης

..η απειλή δεν είναι εξωτερική, είναι εσωτερική και επικίνδυνη..


Ακούγοντας για διάλυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης σου έρχεται στο μυαλό η σταδιακή αποχώρηση των εθνικών κρατών από τον ιστό της συνομοσπονδίας και υπό άλλες συνθήκες αυτός ο εξωτερικός συλλογισμός δεν θα ήταν άτοπος.

Σήμερα οι συνθήκες μέσα στις οποίες ζούμε όμως είναι εντελώς διαφορετικές. Σε προηγούμενο άρθρο μου μίλησα για τη σταδιακή ανάπτυξη των τρίτων χωρών σε τέρατα οικονομίας. Σήμερα θα μιλήσουμε για τους εσωτερικούς κινδύνους. Αυτούς, που με την αρχή των εθνών - κρατών οι τότε ηγεμόνες της Ευρώπης αποφάσισαν ότι ανήκουν στο παρελθόν, ότι οι λαοί έπεσαν σε χειμέριο ύπνο. Θα δανειστώ μια ατάκα από το αγαπημένο μου "Game of Thrones" και θα σου πως πως "Γεννηθήκαμε το καλοκαίρι, ο χειμώνας έρχεται και πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι.."

Περισσότερα στο Loutraki City News

Παρασκευή 25 Μαΐου 2012

Ονειρέψου ρε, τι σου ζητάμε;


[...] Θέλω ο κόσμος να ονειρεύεται. Θέλω να γίνουμε και πάλι άνθρωποι.
Αν δεν έχεις να δώσεις σε υλικά, δώσε σε χαμόγελο. Κάθισε δίπλα σε έναν άνθρωπο, δες πως δεν έχει ανάγκη ελεημοσύνη, αλλά παρέα. Δείξε του πως λάμπεις όταν ονειρεύεσαι, μάθε του ένα τραγούδι. [...]

Περισσότερα στο Loutraki City News

Πέμπτη 24 Μαΐου 2012

Η "Πολιτικοί" δεν κοιμάται ποτέ


[...] Αυτό το <<<άγνωστο>>>, θα το πιάσουν αύριο οι δημοσιογράφοι από δω, θα το πιάσουν από κει και θα το κάνουν "Το Θέμα". Θα παραλείψουν για μια ακόμη φορά ότι οι συζητήσεις - που σύμφωνα με τους πρωταγωνιστές τους μένουν μόνο στις συζητήσεις - γίνονται το βράδυ δημιουργώντας φανταστικές εικόνες στα νυχτερινά όνειρα - εφιάλτες των ανθρώπων. [...]


Περισσότερα στο Loutraki City News

Τρίτη 22 Μαΐου 2012

Αυτοί, πίσω από την κουρτίνα


Πολιτικέ, πες αλεύρι...
Ο Μανώλης σε γυρεύει!


Συχνά προβληματίζομαι μήπως ζω σε ένα παράλληλο σύμπαν / σε έναν κόσμο που η σκέψη δεν μπαίνει σε καλούπια, που η τροφή δεν είναι μασημένη και που τα όνειρα, οι φιλοδοξίες και τα θέλω μου δεν μπαίνουν στη φορμόλη... [...]


Περισσότερα στο... Loutraki City News

Τρίτη 15 Μαΐου 2012

Πάμε πάλι...

...σε εκλογές.

"Ζούμε σε ζοφερές εποχές για την ανθρωπότητα" άκουσα σήμερα ενώ ήμουν στο Πάντειο και μια κοπέλα έκραζε σαν νταλικέρης.
"Ναι, ζούμε." σκέφτηκα από μέσα μου.

Το δούλεψα πολύ - ο κόσμος έχει αγανακτήσει, όχι μόνο για τα οικονομικά μέτρα δημοσιονομικής λιτότητας (και πράσσειν άλογα) αλλά και για την ανευθυνότητα που σε βαράει κατακούτελα αντικρίζοντας τους άξιους πολιτικούς αρχηγούς μας. Ενώ η Ελλάδα την τελευταία εβδομάδα και κάτι ζει μια μετεκλογική περίοδο, τα κόμματα εξουσίας - και όχι μόνο - ζούσαν σε προεκλογική περίοδο, παρότι εκλογές, για όσους δεν ξέρουν / δεν απαντούν / δεν ψήφισαν έγιναν στις 6 Μαΐου..

Το σκηνικό γνωστό.
Ο Σαμαράς θα κάνει τα πάντα για να γίνει Πρωθυπουργός.
Ο Βενιζέλος θα κάνει τα πάντα για να κρατήσει ενωμένο (να διαλύσει θα έλεγα εγώ) το ΠΑΣΟΚ.
Ο Τσίπρας είδε την γλύκα της εξουσίας - που από το 4% πήγε στο 16% - και θέλει κι άλλο.. Ανοργασμικός είναι;
Η Παπαρήγα είναι - ως πάντα - στον κόσμο της.
Ο Κουβέλης κάνει πως δεν ξέρει τίποτα.
Η Μπακογιάννη πενθεί.
Ο Μιχαλιολιάκος γράφει ωδή προς τον Αδόλφο Χίτλερ.
...και ούτω καθεξής.

Το θέμα δεν είναι οι επιδιώξεις ή τα όνειρα ή τα θέλω των πολιτικών αρχηγών.
Το θέμα είναι ότι δεν καταλαβαίνουν. Ο καθένας "διάβασε" διαφορετικά το εκλογικό αποτέλεσμα, παρότι αυτό ήταν σαφές...
"ΣΥΝΕΡΓΑΣΤΕΊΤΕ".
"ΜΗ ΜΑΣ ΓΡΆΦΕΤΕ ΆΛΛΟ ΣΤΑ @ΡΧΊΔΙ@ ΣΑΣ".
"ΠΆΡΤΕ ΑΠΟΦΆΣΕΙΣ ΠΟΥ ΒΕΛΤΙΏΝΟΥΝ ΤΗ ΖΩΉ ΜΟΥ."
Παρόλα αυτά σπατάλησαν πολύτιμο χρόνο πετώντας το μπαλάκι ο ένας στον άλλο. Οι Έλληνες και όσοι πολίτες αυτού του χώρου σας ψήφισαν, δεν σας ψήφισαν για να παίζετε με το τόπι σας.

Προσέξτε. Ο κύκλος γυρίζει, μπορεί κάποια στιγμή να παίζετε με δύο μπαλάκια.
Τα αρχίδια μας.

Υ.Γ. Ζούμε σε ζοφερές εποχές γιατί όλα αυτά τα δεδομένα, μόνο σε δημοκρατία δεν φέρνουν. Η παραπάνω τακτική των κομμάτων και των αρχηγών τους, παραβιάζει και ακυρώνει την βούληση του - και καλά - κυρίαρχου λαού. Αυτό δεν είναι δημοκρατία..

Τετάρτη 9 Μαΐου 2012

Το Φαινόμενο "Χρυσή Αυγή"

Ήταν εδώ και καιρό "κοινό μυστικό" πως στις εκλογές της 6ης Μαϊού η Χρυσή Αυγή θα έπαιρνε υψηλό ποσοστό - άνω του 3% - που θα της έδινε το εισιτήριο για την αίθουσα της Βουλής των Ελλήνων. Αυτό που δεν ξέραμε, ή που δεν μας έλεγαν, είναι πως το ποσοστό θα ήταν αρκετά μεγαλύτερο από το αναμενόμενο, δίνοντας σε ένα "ακροδεξιό" - "νεο-ναζιστικό" κόμμα 21 "ολόκληρες έδρες" για να εκπροσωπείται στη Βουλή. Οι 21 αυτές έδρες αντιστοιχούν στο 6,97 % των έγκυρων ψήφων, που με νούμερα μεταφράζεται σε 440.894 ψήφους.


Την επομένη των εκλογών τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης "έπεσαν από τα σύννεφα" βλέποντας τα μεγάλα αυτά ποσοστά, παρότι και οι ίδιοι βοήθησαν στην προβολή αυτών που αμέσως μετά "έκραζαν".

Το πρόβλημα δεν είναι ότι μπήκε η Χρυσή Αυγή στη Βουλή ή οποιοδήποτε άλλο κόμμα που δεν συμφωνεί με τα δημοσιογραφικά κοράκια. Το πρόβλημα είναι το έλλειμμα δημοκρατίας που παρατηρείται στο ελληνικό πολιτικό σύστημα τα τελευταία...χμ, 30 χρόνια.
- Τόσα είναι τα χρόνια που με διχαστικά διλήμματα τα δύο πρώην μεγάλα κόμματα έπαιρναν ψήφους τρομοκρατώντας τον κόσμο.
- Τόσα είναι τα χρόνια που τα δύο πρώην μεγάλα κόμματα έπαιρναν ψήφους δίνοντας υποσχέσεις στους ψηφοφόρους που εν τέλει δεν πραγματοποιούσαν.
- Τόσα είναι τα χρόνια που τα δύο πρώην μεγάλα κόμματα έπαιρναν ρουσφετο-ψήφους με ευρωπαϊκές  ή / και παγκόσμιες εταιρίες και επιφανείς Έλληνες πολίτες.
- Τόσα είναι τα χρόνια που τα δύο πρώην μεγάλα κόμματα σπαταλούσαν το δημόσιο χρήμα για δικές τους "δουλειές" ανακόλουθες με την ανάπτυξη που τόσο ευαγγελίζονταν.

Αν κάποιος, κάπου, κάποτε "πιανόταν στα πράσα", η Βουλή που έχει τους δικούς της κανόνες - αγνοώντας το δικαστικό σώμα - τον έβγαζε αθώο εν μια νυκτί, εν ανάγκη τον φυγάδευε στο εξωτερικό για λίγους μήνες ή έκανε τα στραβά μάτια μέχρι να παραγραφεί το έγκλημα. Παρεμπιπτόντως και εντελώς τυχαία τα δύο πρώην μεγάλα κόμματα έκαναν αμήν για να έχουν την πλειοψηφία στη Βουλή, όχι μόνο για να περνούν πιο εύκολα αντισυνταγματικούς νόμους αλλά και για να μπορούν να αθωώνουν εαυτούς. Οι υπόλοιποι της Βουλής είτε αποσιωπούσαν - παίρνοντας κάτω από τα έδρανα ύποπτες βαλίτσες - είτε ξεκινούσαν λογύδριο στο κανάλι της Βουλής και μόνο εκεί καθώς τα μεγάλα κανάλια αρνούνταν να "παίξουν" τα εν λόγω θέματα..

Είναι αυτοί και άλλοι τόσοι οι λόγοι που έκαναν - και θα κάνουν - κόμματα τύπου Χρυσής Αυγής να μπουκάρουν στη Βουλή. Σε περιόδους κρίσης οι πολίτες ψηφίζουν με συναίσθημα - όχι λογική. Ψάχνουν ανθρώπους που μιλούν στο "όνομα του έθνους" και με ενδιαφέρον για την "πατρίδα" (δες Βασιλεία).

Στις επαναληπτικές εκλογές - που μάλλον έρχονται - έχουμε ανάγκη πίστης σε φρούδες ελπίδες, μετριοπαθείς πολιτικές και εκπροσώπους - τιμωρούς;

Παρασκευή 4 Μαΐου 2012

Ποιος είναι οροθετικός;

Σήμερα είδα μια Κυρία στο δρόμο. Ρακένδυτη και κουρασμένη, όμως αξιοπρεπής.
Πρέπει να ήταν πολύ όμορφη στα νιάτα της, σκέφτηκα. Πολωνή, Ρωσίδα, ποιος ξέρει.. Πώς να ήρθε εδώ άραγε; Πόσα πράγματα θα έχει να μοιραστεί..;
Δεν τόλμησα να τη ρωτήσω.
Καθημερινά αντιμετωπίζεις τόσες πολλές ιστορίες, άλλοτε τις φωνάζουν και άλλοτε στις ψιθυρίζουν.


[...]
Η συνέχεια στο Arts and the City

Σάββατο 11 Φεβρουαρίου 2012

Η "ανήλικη" Ελλάδα

Η κατάσταση που ζούμε σήμερα είναι αποτέλεσμα της συγχώνευσης διαφορετικών προβλημάτων. Προβλημάτων που εάν είχαν διορθωθεί / σταμπαριστεί στην ώρα τους, σήμερα θα ζούσαμε λίγο - μην ονειρεύεσαι μεγάλα πράγματα - καλύτερα.

Πρόβλημα 1
Η κορύφωση του καπιταλιστικού συστήματος και των προϊόντων του. Η παγκόσμια ελίτ κάνει τα πάντα να σώσει, να βοηθήσει και να γλύψει τις τράπεζες. Η ίδια ελίτ στο εσωτερικό των χωρών υποβαθμίζει τις εγχώριες πολιτικές δυνάμεις και ανεβάζει "δικούς της" προκειμένου να κάνουν καλύτερα τη δουλειά. Επειδή όμως η οικονομία είναι πάνω απ'όλα πολιτική καθώς χρειάζεται νομιμοποίηση - οικονομική πολιτική -  καταλήγουν στους υποβαθμισμένους - απαξιωμένους πολύ συχνά - πολιτικούς.

Πρόβλημα 2
Το Ευρώ. Το κοινό μας νόμισμα μπάζει.. Βασίστηκε στην ανηλικότητα των κρατών - μελών με την ευλογία της Γερμανίας και δευτερευόντως της Γαλλίας. Όταν υπέγραψαν την είσοδο στο Ευρώ 2 στις 4 χώρες ήταν ανέτοιμες, γεγονός που έφερε υπερβολικό δανεισμό - από χώρες εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης (βλ. Αμερική). Αποτέλεσμα; Χώρες οικονομικά ανέντιμες και υπερχρεωμένες αλλά υπό την προστασία του Ευρώ, ενός κοινού νομίσματος - που δυσκολεύει την κατάσταση στο εσωτερικό των χωρών αυτών καθώς δεν δύναται υποτίμηση "ομοσπονδιακού νομίσματος". Με την οικονομική κρίση του 2008 το πρόβλημα ανατινάχθηκε σαν βόμβα μεγατόνων. Η Γαλλία - μητέρα πατρίδα της Ελλάδας και των περισσοτέρων εκ των προβληματικών χωρών - θέλοντας να σώσει τις κόρες της, αγοράζει συνεχώς τα ομόλογα / χρέη τους. Δεδομένου ότι πλήθος των ομολόγων αυτών βρίσκονται στο εξωτερικό (βλ. Αμερική) η Γαλλία γίνεται η πρώτη Ευρωπαϊκή χώρα που πλήττεται από την οικονομική κρίση. Τι έγινε; Το είχατε ξεχάσει;

Πρόβλημα 3
Η ηγεμονική στάση της Γερμανίας. Ο πατέρας της Ευρώπης βρυχάται επειδή βλέπει το παιδί του (το Ευρώ) να παραπαίει. Προσπαθώντας να σώσει το νόμισμα αλλά και να κρατήσει το καπιταλιστικό σύστημα - που τόσα έσοδα της φέρει - η Γερμανία θυμίζει κάτι από παρελθόν *. Η οικογένεια του Ευρώ και η αμοιβαιότητα μπήκαν στον κλίβανο με πρώτη εκτόπιση αυτή της Γαλλίας - λόγω επιμονής της στο σώσιμο των προβληματικών χωρών. Ακολουθούν και υπόλοιπες να είστε σίγουροι. Το τοίχος του Βερολίνου χώριζε τη Γερμανία σε Ανατολική και Δυτική. Το νέο αόρατο τοίχος που δημιουργείται διχοτομεί την Ευρώπη στα 4. Σε Ανατολικούς - Δυτικούς και Βόριους - Νότιους.

Πρόβλημα 4
Η μικρότητα (βλέπε + Πολιτικά Συναινετική "Αλήθεια") των πολιτικών δυνάμεων της Ελλάδας. Αδυνατούν ή δεν θέλουν να δουν ένα κοινό μέλλον. Για αυτό στρέφονται στο παρελθόν / μιλούν συνεχώς για αλλαγές που θα φέρουν την Ελλάδα μπροστά. Πρέπει κάποιος να τους υπενθυμίσει ότι εφόσον ευαγγελίζονται αλλαγές στο status quo θα πρέπει να ανατρέξουν στην πλούσια ελληνική ιστορία. Έως τώρα όλες οι μεγάλες αλλαγές έγιναν πάνω σε εθνικές τραγωδίες. Αν αυτός είναι ο στόχος τους ας πάρουν μια απόφαση. Οι επιλογές είναι δύο: μένουμε ως έχουμε με συνεχή μέτρα λιτότητας που δημιουργούν ελλείμματα καθηλώνοντας την ανάπτυξη ή περνάμε στην μια κι'έξω επιλογή - την χρεοκοπία.

Η δεύτερη πολιτική επιλογή προϋποθέτει σοβαρότητα και αποφασιστικότητα από τους εξουσιάζοντες - και δεν ξέρω κατά πόσο τη διαθέτουν. Με τον αέρα της Νέας Ελληνικής Δραχμής (βλέπε + Με το ίδιο Νόμισμα), η Ελλάδα ναι μεν μπαίνει στην απομόνωση - μια μεγάλη αλήθεια - αλλά αυτή μπορεί και να είναι η αφετηρία της αλλαγής και της νέας αρχής.


Υ.Γ. Για την ιστορία η γειτονική Τουρκία από το 1995 μέχρι το 2004 λόγω πρωτοφανούς εθνικής οικονομικής κρίσης υποτίμησε τη Τουρκική Λίρα (τόσο που έχει γραφτεί και στο Ρεκόρ Γκίνες ως το πιο υποτιμημένο νόμισμα του κόσμου)Τον Δεκέμβριο του 2003 το κοινοβούλιο αποφάσισε την αποδέσμευση από το Δ.Ν.Τ. και τους δανειστές με τη Νέα Τουρκική Λίρα (αφαιρώντας μερικά μηδενικά από το νέο νόμισμα ΚΑΙ το χρέος).
Η Νέα Τουρκική Λίρα χρησιμοποιήθηκε από το 2005 μέχρι το 2009 - έτος που η Τουρκία είχε γίνει πλέον αναπτυξιακό τέρας - όπου επανήλθε η Τουρκική Λίρα ως νόμισμά με τα αρχικά - πολύτιμα - μηδενικά του.

Σάββατο 4 Φεβρουαρίου 2012

Γεώργιος Ανδρέα Παπανδρέου

...ή αλλιώς Γ.Α.Π. > ακούγεται αστείο / σαν κάποιο χάπι / ή κάποιον κοινωφελή οργανισμό.

Το 2009 όταν είμαστε ακόμα στην προεκλογική φάση είχα πραγματικά ενθουσιαστεί από το όραμα αυτού του ανθρώπου. Τελικά με πιέσεις από την οικογένεια μου (από την οικογένεια; ΠΟΤΈ!) πήγα να ψηφίσω παρότι δεν ήθελα. Φυσικά ψήφισα αυτόν που μου είχε κάνει περισσότερη εντύπωση. Όχι για τα λόγια τα μεγάλα αλλά γιατί τα μάτια του μου έδειχναν έναν σίγουρο άνθρωπο που έχει όρεξη και πείσμα να τα καταφέρει.
Φυσικά τα πράγματα δεν ήρθαν έτσι όπως περίμενε. Δεν ήρθαν όμως και έτσι όπως περίμενα.

- Θεωρώ πως περίμενε ότι οι - όποιοι - συνδικαλιστές / κομματόσκυλα, βασισμένοι στο "Ο πατέρας του μας έδωσε όλα αυτά - κάτι θα ξέρει ο γιόκας του.." θα έρχονταν στο τραπέζι του διαλόγου όταν αυτό χρειαζόταν. Ίσως περίμενε πως το κόμμα του, θα ξεπερνούσε την παρελθοντική τακτική του η τρελή η αλεπού πάει στο ξένο το κοτέτσι και θα στήριζε τις αποφάσεις του. Οι δυσκολίες φάνηκαν από τον Ιανουάριο του 2010 όταν κάλεσε τους εταίρους στο τραπέζι της διαβούλευσης και τελικά πήρε τα @@@ του. Απεργίες / πόλωση και ένας κρατικός μηχανισμός που - παρότι νέος - βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού / σαν στο τέλος του κόσμου.

- Πίστευα πως τα πράγματα θα καλυτέρευαν. Από μικρός έβλεπα τους γονείς μου να περνούν δύσκολα, από τη στιγμή όμως που ενηλικιώθηκα και έγινα ολίγον μέρος του Συστήματος κατάλαβα πως η καθημερινή εξωτερική πραγματικότητα είναι χειρότερη. Πήγαινα πλέον εγώ για τα φάρμακά μου (μέχρι τότε έτρεχε η μαμά), είχα το δικό μου εισόδημα και έπρεπε να τα βγάλω πέρα μόνος μου και όλα τα σχετικά. Όταν μπήκα στο Πάντειο το 2007 ο μπαμπάς από τη χαρά του μου πήρε αμάξι και καθιέρωσε το επίδομα. Δεν δούλευα πλέον γιατί δεν χρειαζόταν / είχα λεφτά στην άκρη και τα 200 € το μήνα ήταν ότι πρέπει..
Η κατάσταση δυσκόλεψε και το 2009 είχα ακόμα κάποια λεφτά στην άκρη και ήξερα πως μπορώ να τα καταφέρω. Με τις εκλογές περίμενα πολλά όπως ένα κοινωνικά δίκαιο κράτος - βασισμένο στις αρχές του φιλελευθερισμού / με μη κυβερνητικές οργανώσεις και τα λοιπά. Ένα όραμα ενός πολιτικού μέσα μου είχε πάρει πελώριες διαστάσεις... Φανταζόμουν τους συμπολίτες μου - σηκωμένους από τους καναπέδες, να τρέχουν από δω και από κει / να βοηθούν τον κόσμο...

Έρχομαι στο σήμερα...
Ο Γ.Α.Π. πλέον δεν είναι στη Πρωθυπουργία. Το κυβερνητικό του πρόγραμμα δεν πήγε όπως θα'θελε, ο κόσμος εξεγέρθηκε εναντίον του και εναντίον της εφαρμοσμένης πολιτικής του. Το κόμμα που εκπροσωπεί διχάστηκε (όχι ότι ήταν ποτέ ενωμένο) και ο ίδιος βρίσκεται χαμένος / κρυμμένος καθώς λογικά φοβάται για τη ζωή του.
Σε αυτό το σήμερα έχουμε Πρωθυπουργό τον Κο. Λουκά Παπαδήμο. Το βιογραφικό του έχει ένα σωρό λαμογιές (είναι αυτός που έσπρωξε για να μπει η Ελλάδα στο € και μαγείρεψε τουρλού με την Goldman Sachs) αλλά παρόλα αυτά είναι αυτός που καλείται να "βοηθήσει" την Ελλάδα και να συμβάλει στην ανάπτυξή της.

Ο πολιτικός ιστορικός του μέλλοντος θα έχει μάλλον πολλά να "πει" και να γράψει.
Τώρα ο Γ.Α.Π. είναι Ο Προδότης. Μπορεί σε λίγα χρόνια να είναι ένας ακόμα επιφανής ήρωας - δεδομένου ότι η ιστορία προβάλει μόνο τα ανδραγαθήματα;
Ήρωας > Γιατί είναι αυτός που δεν δέχθηκε να πρωτοστατεί στη πιο κρίσιμη στιγμή του ελληνικού έθνους

  • όταν η Ελλάδα υποχρεώνεται να προβεί σε νέα μέτρα λιτότητας / μεγαλύτερης ύφεσης
  • όταν τα πολιτικά δικαιώματα σέρνονται με πρώτο το δικαίωμα της ψήφου που παίρνει παράταση διετίας
  • όταν οι πολίτες αυτής της χώρας δεν μπορούν να δουν κοινό μέλλον, βασική προϋπόθεση για την Εθνική ενότητα
  • όταν η Ευρώπη και το Δ.Ν.Τ. επιστρέφουν την Ελλάδα με τη μηχανή του χρόνου στο Μεσαίωνα / εργατικά / κοινωνικά / πολιτικά / οικονομικά / συνθετικά
  • και όταν η Ευρώπη τραβάει το χαλάκι του € κάτω από τα πόδια μας

..έρχεται ο Παπαδήμος και τα τσιράκια του να αποτελειώσουν αυτά που ο Παπανδρέου και το διαλυμένο πολιτικό μας Σύστημα απέτυχε / δεν δέχθηκε να πραγματοποιήσει.
Αυτή την Ελλάδα θέλουμε;

Παρασκευή 3 Φεβρουαρίου 2012

It remains Anonymous

Η μέρα μου φανταστική αλλά και περίεργη.
Φανταστική γιατί πέρασα 2 μαθήματα / γιό!
Περίεργη γιατί μια παρεξήγηση που δεν κατάλαβα πως προέκυψε / σκοτείνιασε / χάλασε την συνέχειά μου. Προσπάθησα να μάθω λόγους αλλά η διαλλακτικότητα πήγε περίπατο.. Ελπίζω να επιστρέψει.

Μπαίνω σπίτι λοιπόν και ακούω από την αδερφή μου ΤΑ ΝΕΑ! Οι Anonymous "χτύπησαν" το Υπουργείο Δικαιοσύνης. Σας παραθέτω link για να δείτε το βίντεο.

"Αυτό που συμβαίνει τώρα στη χώρα σας είναι απαράδεκτο. Ανεβήκατε στην εξουσία για να εκφράσετε τις επιθυμίες και του λαού σας και έχετε αποτύχει απαξιωτικά.
Σκοτώσατε το πιο ιερό πράγμα της χώρας σας που είναι η δημοκρατία. Οι ίδιοι σας οι πολίτες σας μισούν εσείς τους κοιτάτε χωρίς να κάνετε τίποτα για να το αποτρέψετε. Μπήκατε στο ΔΝΤ, χωρίς την έγκριση του λαού σας. Βάλατε τη δικτατορία στους ώμους τους.
Η αστυνομία εκμεταλλεύεται τη δύναμή της και επιτίθεται σε διαδηλωτές στο όνομα της δικαιοσύνης.
Αγνοήσατε τις προειδοποιήσεις μας αλλά τώρα εμείς έχουμε τον έλεγχο.
"Είμαστε οι Ανώνυμοι.... Δεν συγχωρούμε, δεν ξεχνάμε... έπρεπε να μας περιμένετε".

Ο στόχος τους και το παρουσιαστικό τους δεν είναι καθόλου τυχαία. Σύμφωνα με τους ίδιους Η Δικαιοσύνη έρχεται. Το βίντεο - που ελπίζω να ακουστεί σε όλο τον κόσμο - πέρα του ότι λέει τα αυτονόητα (εγώ και όσοι ξέρω ποτέ δεν έκλεβαν το Κράτος και το Κράτος μας έχει κυριολεκτικά γαμήσει) ακούγεται επιτέλους και κάτι διαφορετικό από την ηλίθια "Ευρωπαϊκή Πολιτική" του Οι Έλληνες είναι κλέφτες και πρέπει να πληρώσουν.

Μας έχετε εκφυλίσει παλιόζωα της Κυβέρνησης και της "Ένωσης".
Δεν σας χρωστάμε τίποτα. Εσείς μας χρωστάτε τις αξίες που χάθηκαν.

Υ.Γ. Πάτε και ψάξτε τους Anonymous. Άμα τους βρείτε και τους "τιμωρήσετε" - με τους τρόπους που μόνο εσείς ξέρετε - θα βγω στο δρόμο και πάλι, ενωμένος με όσους εναντιώνονται στο γαμημένο Σύστημα σας και τη "πολιτική της λιτότητας" - που μας έκανε να ξεχάσουμε πως είμαστε άνθρωποι και όχι άχρηστα εμπορεύματα.
Αμάν πια!

Τετάρτη 1 Φεβρουαρίου 2012

Με το ίδιο Νόμισμα.

Δεν συνηθίζω να πηγαίνω σε τράπεζες.
1. Γιατί τις σιχαίνομαι / έχουν πολύ κόσμο.
2. Γιατί οι υπάλληλοι, τις περισσότερες φορές είναι αγάμητοι / κάνουν 200 χρόνια να σε εξυπηρετήσουν.
3. Γιατί είναι τράπεζες / βασικοί πρωταγωνιστές στην τραγωδία της οικονομικής κρίσης.

Είμαι επίσης άμπαλος / ξεχασιάρης / αδέξιος και συνηθίζω να χάνω τα πράγματά μου. Έχασα την κάρτα της Εθνικής Τράπεζας με τραγελαφικές διαδικασίες (που δεν θες να ξέρεις γιατί θα χάσεις κάθε ιδέα για το ποιόν μου...) και αναγκαστικά πήγα στο πλησιέστερο κατάστημα για να μου εκδοθεί καινούρια. Καθώς λοιπόν περίμενα τον συνήθη ύποπτο (υπάλληλο απορροφημένο στην τσόντα που έβλεπε εχθές με την Αλίκη Βουγιουκλάκη σε ρόλο καμαριέρας) να τελειώσει με τις διαδικασίες / αιτήσεις κοιτούσα γύρω μου μπας και βρω κάτι άξιο παρακολούθησης. Το μαγαζί πήχτρα με γιαγιάδες και παππούδες που προφανώς ήρθαν για να πάρουν τη σύνταξη - sorry τα ψίχουλα - και παραδίπλα ένας μεγάλος πίνακας με συναλλάγματα. "Εδώ είμαστε" λέω από μέσα μου, και ξυπνάει το αναρχικό μου πνεύμα (αυτό που του δίνω υπνωτικά) "Ηλίθια νομίσματα - άλλη μούρη αλλά τα ίδια σκ@τ@ είστε.". Γρήγορα όμως, απάντησε το καπιταλιστικό μου πνεύμα "Έλα *αναγκαίο κακό* είναι.. Το HTC που το βρήκες; Αντάλλαξες την αγελάδα στο χωριό;". Εκεί ηρέμησα και απλά παρακολουθούσα, με το βλέμμα τρελής / σαρκοφάγας αγελάδας που είναι στο *τσακ να ορμήσει στον υπάλληλο και να του φάει τα σωθικά αν δεν κάνει λίγο πιο γρήγορα.
Πίσω στον ιντριγκαδόρικο πίνακα μου. Τι να δω; Μέσα σε όλα τα νομίσματα υπάρχει εν συνεχεία και αυτό GRD (Τι στον Πούτιν είσαι εσύ;)

Ρωτάω τον υπάλληλο..
- Το GRD σημαίνει Greek Drachma? *
και παίρνω την αφοπλιστική απάντηση - χωρίς καν να κοιτάξει
- Εεε, όχι δεν νομίζω.
Σκέφτομαι "ΚΑΙ αγάμητος αλλά ΚΑΙ ηλίθιος είσαι του λόγου σου..Λάβε πέντε, ω αυνανιστά"
Έρχομαι σπίτι και Googlάρω τα ευρήματα. Σύμφωνα με Wikipedia το GRD μπορεί να σημαίνει 10 αηδίες - που σίγουρα δεν είναι χρήσιμες σε τράπεζα - και κάτι ακόμα.. Ναι, αυτό που κατάλαβες (ξεφτέρι μου εσύ) Πιάσε και το link να το δεις με τα ίδια σου τα μάτια.

Και αναρωτιέμαι - συμπεράσματα δεν μου αρέσει να μοιράζομαι δημοσίως.
1. Γιατί υπάρχουν πολλά γιαούρτια στον κόσμο και προτιμώ να τα τρώω παρά να τα λούζομαι.
2. Γιατί δεν είμαι οικονομολόγος.
3. Γιατί "είχον τε κνησμόν οι όρχεις μου" / ακόμα και το νόμισμα να αλλάξει, η ζωή μου δεν πρόκειται να αλλάξει >>> Οι πολιτικοί θα συνεχίσουν το κλέψιμο και τα απολεσθέντα θα γίνονται ωραίοι / φουσκωτοί λογαριασμοί στην Ελβετία ή παλατάκια στην Ανάβυσσο...

Αναρωτιέμαι λοιπόν... Που ακριβώς πάει αυτή η πολιτικά χρεοκοπημένη χώρα;
- Είμαι νέος άνθρωπος. Νοιάζει κανέναν από δαύτους; Θέλω να ζήσω και να κάνω όνειρα. Ελεύθερα! Να ζω με Αξιοπρέπεια. Να μη νιώθω ρε γαμώτο ότι ζω επειδή *μου χαρίζεται* το Σύστημα.
- Προτιμώ την αλήθεια από τα ψέματα τους που βρίσκονται σε συσκευασία μπουμπουνιέρας. Παρατάτε μας με το Νταβός σας (σαν Γκαβός ακούγεται και ΓΚΑΒΟΙ είστε σίγουρα) και τις Συνόδους σας. Κάντε την δουλειά σας - όποια είναι - και κάντε τη γρήγορα. Να έχουμε χρόνο να συνηθίσουμε.
- ΑΣ ΒΓΕΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΜΑΣ ΠΕΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ!


Υ.Γ. Πολιτική = Αρετή (και όχι αρεστή) επιστήμη που - δυστυχώς - εκπροσωπείται κυρίως από Ζώα.
* αγάμητος: αυτός που δεν έχει παντρευτεί
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...